In dit artikel ga ik u vertellen hoe je goochelaar zou kunnen worden. Ik kan u natuurlijk vertellen hoe ik dat aangepakt heb, dat zal ik ook wel uit de doeken doen maar de vraag kan beter zijn: “waarom wil iemand goochelaar worden?”.
Waarom word je goochelaar?
Goede vraag, er bestaat namelijk geen enkele garantie op succes, of zicht op een hogere functie. Met andere woorden, alles wat ik als goochelaar wil bereiken zal ik zelf voor moeten zorgen. Om het antwoord op de waarom vraag te geven…ik geniet enorm van de vrijheid die ik als ondernemer heb. In drukke maanden reis ik door het hele land (en daarbuiten) en in de rustigere periode ben ik lekker bezig met andere activiteiten. Gewoon waar ik op dat moment zin in heb…zakelijk en privé!
Ik keek vroeger met veel bewondering naar goochelaars op televisie…David Copperfield, Hans Klok en Hans Kazan. Na het gebruikelijke gepruts met de goocheldoos vond ik het wel gezegend en kreeg ik andere interesses. Gek genoeg kwam ik op zestienjarige leeftijd weer met het goochelen in aanraking doordat ik van een vriend een DVD met filmpjes van een Amerikaanse straatgoochelaar kreeg. Deze goochelaar was David Blaine, hij haalde op straat de meest bizarre trucs uit en om eerlijk te zijn heb ik zelfs gedacht dat hij écht kon toveren. Al snel bekroop mij het gevoel: “dit moet een truc zijn…als hij het kan, kan ik het ook!”.
Op die manier begon bij mij het bloed voor het goochelen weer te stromen, met net wat meer levenskennis (dacht de zestienjarige) besloot ik om op zoek te gaan naar een winkel waar ze échte goocheltrucs zouden verkopen.
Ik wist wel van het bestaan van fopshops af, daar hadden ze nog wel eens een klein trucje liggen maar ik wilde nu het échte werk…geen flauwekul maar gewoon goede goocheltrucs. Na wat bladeren in de telefoongids (we hadden nog maar net een ISDN lijntje en mocht overdag niet internetten) kwam ik in contact met een goochelwinkel in Haarlem. Samen met een vriend van me, Ad, pakten we de trein naar Haarlem…we hadden immers een OV studentenkaart dus de reis kostte ons al helemaal niets!
Achter het gordijn
Aangekomen bij de winkel leek dit op het eerste gezicht ook weer een fopshop maar ik wist dat er achter in de winkel een gordijn moest zijn, eenmaal daardoor heen zouden de echte geheimen voor het grijpen liggen…ik weet nog dat ik stiekem best zenuwachtig was maar dit liet ik natuurlijk niet merken!
We kropen voorzichtig door het gordijn, onze komst had ik telefonisch al aangekondigd, en we kwamen in een klein mini winkeltje. Eigenlijk was het een volgestapelde voorraad kamer vol met boeken, videobanden, bakken met spullen en een aantal vitrines. Eerst hebben we onszelf even laten landen door een rondje te lopen en te bekijken wat er voor spullen stonden. Toen dé goochelaar van de winkel ons vriendelijk begroette, de kenners weten meteen over wie ik het heb waarschijnlijk, het was Herman Koster. Een gewaardeerd en gelauwerd goochelaar van internationaal niveau.
Ik vertelde hem dat ik graag, heeeeel graag zou willen leren goochelen en zoals het een goed verkoper betaamt vroeg hij mij wat ik dan precies wilde leren. Ik vertelde dat ik al wel wat trucs kon uitvoeren en ik was altijd zeer geïntrigeerd geweest door kaarttrucs en dat leek mij ook eigenlijk wel een goed startpunt.
Dat vond Herman (zo mocht ik ‘m noemen) ook een goed idee en hij vroeg of ik al bekend was met ******* en met **** of met ******* en om eerlijk te zijn had ik geen idee waar hij het over had. Het leek mij een prima plan om daar niet omheen te draaien en ik zei eerlijk dat ik niet wist waar hij het over had. Op deze manier wist hij natuurlijk precies te vertellen hoe het met mijn goochelniveau stond. Slecht dus…
Ook een goochelaar huren?
